سندرم تونل کارپال (CTS)یک بیماری شایع است کهباعث درد، بی حسی و ضعف در مچ دست و دست میشود CTS. می تواند بر استفاده از کل بازو تأثیر بگذاردودر اثر فشار روی عصب قاعده کف دست (عصب مدیان) ایجاد می شود. به دلیل نیازهای ثابتی که افراد روی دستها و مچ های خود دارند، در صورت شدید بودن علائمممکن است نیاز به جراحی باشد. با این حال، برایبسیاری از افراد مبتلا به CTS، درمان فیزیوتراپی میتواند درد و بی حسی را کاهش دهد و اغلب می تواند بهبازیابی استفاده طبیعی از دست، مچ و بازو بدون نیاز بهجراحی کمک کند.
سندرم تونل کارپال چیست؟
تونل کارپال یک گذرگاه باریک (به اندازه یک سکه) درسمت کف مچ دست شما است. این تونل از عصب مدیان و تاندون هایی که انگشتان شما را خم می کنند محافظتمی کند. هنگامی که تونل به دلیل آسیب یا شرایط دیگرباریک می شود یا تاندون ها و اعصاب داخل تونل متورممی شوند و فضای بیشتری را اشغال می کنند، فشارروی عصب افزایش می یابد. شکستگی مچ دست یاآرتریت می تواند باعث کوچکتر شدن اندازه تونل شود. تاندون ها یا اعصاب می توانند به دلیل التهاب یا تغییراتتاندون با افزایش سن بزرگ شوند. فشار روی عصب میتواند باعث درد و ضعف در مچ دست و دست و بی حسییا سوزن سوزن شدن در برخی انگشتان شود. انگشتشست، اشاره، وسط و گاهی اوقات انگشت حلقه بیشترینآسیب را دارند. اگر این افزایش فشار در مدت طولانیادامه یابد، می تواند منجر به CTS شود.
کارهای شدید مچ دست و استفاده مکرر از انگشت بانیروی زیاد یا لرزش می تواند به ایجاد CTS کمک کند.
CTS در مشاغلی مانند کار در خط مونتاژ (مثلا بستهبندی گوشت) رایج است. همچنین در بین افرادی کهمشاغلی دارند که نیاز به استفاده از ابزار دستی دارد، بهویژه ابزارهایی که لرزش دارند، رایج است.
اگرچه استفاده بیش از حد از کامپیوتر با صفحه کلید میتواند باعث CTS شود، افرادی که کارهای خط مونتاژ راانجام می دهند بیشتر احتمال دارد دچار آن شوند. استفاده از دستگاه های تلفن همراه ، خیاطی، بازی هایویدئویی، و بازی های راکتی یا سازهای زهی مانند ویولننیز می تواند باعث ایجاد CTS شود.
شرایط زیر نیز ممکن است در برخی افراد منجر به CTS شود:
• التهاب و تورم تاندون های مچ دست.
• صدمات مچ دست (کشیدگی، رگ به رگ شدن،دررفتگی، شکستگی(
• تغییرات هورمونی یا متابولیک (بارداری، یائسگی، عدمتعادل تیروئید(
•تجمع مایعات.
•دیابت.
• داروها (مانند استروئیدها یا شیمی درمانی)
• آرتریت دژنراتیو وآرتریت روماتوئید.
علائم و نشانه ها
CTS معمولاً به تدریج شروع می شود. بسیاری از افرادگزارش می دهند که با بی حسی، سوزن سوزن شدن یاسوزش در انگشتان شست، اشاره و میانی خود از خواببیدار می شوند. گاهی اوقات انگشت حلقه تحت تأثیر قرارمی گیرد. بسیاری از مردم احساس میکنند که بایددستهای خود را تکان دهند تا علائم خود را کاهش دهند.
با بدتر شدن وضعیت، علائم در طول روز بیشتر قابل توجهمی شوند. علائم اغلب در موارد زیر بدتر می شوند :
• گرفتن اجسام سنگین.
• استفاده از کامپیوتر.
• در دست گرفتن تلفن همراه.
• گرفتن هر چیزی برای مدت طولانی.
اگر فشار روی عصب ادامه یابد، ممکن است ضعف دستو بیحسی به طور مداوم تری رخ دهد. ممکن است متوجهشوید که اشیا را به طور غیرمنتظره ای رها می کنید.
چگونه تشخیص داده می شود؟
نوار عصب و عضله دقیق ترین روش تشخیص بیماری است.ولی چندین آزمایش ممکن است برای کمک بهتشخیص یا رد CTS استفاده شود، از جمله:
• معاینه گردن، شانه و بازو و ساعد تا انگشتان برای ردسایر شرایط.
• تست گرفتن قدرت گرفتن انگشتان و شست شما.
• تست های حسی.
• تست های دامنه حرکتی مچ دست و دست.
• تست فلکشن مچ دست (فالن). پزشک از شما می خواهدکه پشت دستان خود را به مدت یک دقیقه به هم فشاردهید. سوزن سوزن شدن یا بی حسی در انگشتان شماکه در عرض 60 ثانیه رخ می دهد ممکن است نشان دهندهCTS باشد.
• آزمون علامت تینل. پزشک از چکش رفلکس برای ضربهزدن به مچ دست شما استفاده می کند. سوزن سوزنشدن در انگشت شست و انگشت اشاره و وسط ممکناست نشان دهنده CTS باشد.
• اشعه ایکس. اگر ضربه ای را تجربه کرده اید یا اگرمتوجه شوند چیزی مطابق انتظار نیست، ممکن است شمارا برای عکسبرداری با اشعه ایکس بفرستند.
چگونه یک فیزیوتراپیست می تواند کمک کند؟
فیزیوتراپ شما یک برنامه درمانی شخصی بر اساسمورد خاص شما ایجاد خواهد کرد.
مراقبت محافظه کارانه
در مراحل اولیه CTS، مراقبت محافظه کارانه به عنواناولین گام توصیه می شود. درمان فیزیوتراپی می تواندبرای کاهش علائم شما موثر باشد و به شما کمک کند بهفعالیت های روزمره خود بازگردید.
بسته به علل CTS شما، برنامه فیزیوتراپی شما ممکناست شامل موارد زیر باشد:
•آموزش بیمار. فیزیوتراپ شما راه هایی را به شما آموزشمی دهد تا وضعیت خود را بهبود بخشید و از بدتر شدنآن جلوگیری کنید. این ممکن است شامل آموزش در مورداهمیت موارد زیر باشد:
– تغییروضعیت مچ دست (مانند پرهیز از حالت خم شدنمچ دست برای مدت طولانی)
-وضعیت مناسب گردن و قسمت بالایی پشت (جلوگیری ازوضعیت سر به جلو یا خمیدگی)
-اقدامات احتیاطی ایمنی هنگام استفاده از ظروف تیز،ابزار، یا سایر وسایل. این امر به ویژه در صورتی مهماست که پزشک شما تغییراتی را در سطح احساس شماتشخیص دهد.
–تمرینات کششی. فیزیوتراپیست تمرینات کششی ملایمیرا برای بهبود انعطاف پذیری مچ، دست و انگشتان بهشما آموزش می دهد.
-تمرینات تقویتی. فیزیوتراپیست شما ممکن استتمریناتی را برای تقویت عضلات به شما آموزش دهد تا بهشما در حفظ وضعیت بهتر کمک کند. هنگامی که علائمشما کاهش یافت، ممکن است تمرینات تقویتی برایدست، مچ دست و ساعد تجویز شود.
–آتل بندی. ممکن است توصیه شود که از آتل در شب برایکاهش ناراحتی استفاده کنید.
–درمان های سرما و گرما. ممکن است از درمان هایسرما یا گرما استفاده شود یا به شما توصیه شود از یخ یاگرما برای تسکین درد استفاده کنید.
همچنین ممکن است گزینه هایی را برای کار، فعالیت درخانه و فعالیت های اوقات فراغت شما به عنوان بخشیاز برنامه درمانی شما توصیه شود. اینها ممکن استشامل موارد زیر باشد:
–ارزیابی محل کار. اگر پشت میز می نشینید و با رایانهکار می کنید، مهم است که صفحه کلید خود را به درستیتراز کنید تا در حالت خمیده کار نکنید.
–افزایش اندازه دسته ابزار و ظروف با افزودن مواداضافی برای گرفتن راحت تر.
–استفاده از دستکش های مخصوص یا بسته بندی ها دراطراف دسته ابزار برای کاهش لرزش اگر عاملی در محلکار شما باشد.
–پوشیدن دستکش برای گرم نگه داشتن مچ دست و دست.
–کاهش یا توقف فعالیت هایی که علائم شما را افزایشمی دهند.
اهداف فیزیوتراپی عبارتند از:
• علائم خود را بدون نیاز به جراحی کاهش دهید.
• به شما اجازه می دهد تا حد امکان فعال و کاربردیباشید.
• به شما کمک می کند تا کار، فعالیت در خانه و فعالیتهای اوقات فراغت عادی خود را از سر بگیرید.
فیزیوتراپی بعد از جراحی
اگر ارزیابی با نوار عصب و عضله نشان دهد که CTS شما شدید است، یا اگر علائم شما علیرغم فیزیوتراپی و درمان غیر جراحی باقی بماند، ممکن است شما را بهمشورت با جراح ارجاع دهند. در صورت نیاز به جراحی،جراح نوار بافتی را که سقف تونل کارپال را تشکیل میدهد، آزاد می کند. این باعث کاهش فشار روی عصبمدیان می شود.
درمان فیزیوتراپی پس از جراحی مهم است تا:
• از تشکیل بافت زخم جلوگیری کند.
• کمک به بازگرداندن قدرت به مچ دست.
• به شما کمک می کند تا عادت هایی را که ممکن است دروهله اول منجر به بروز علائم شده باشد، تغییر دهید.
درمان فیزیوتراپی شما پس از جراحی ممکن است شاملموارد زیر باشد:
• مدیریت زخم برای لطافت و انعطاف پذیری پوست.
• تمریناتی برای سر خوردن عصب در داخل تونل کارپال.
• تمرینات کششی برای بهبود تحرک مچ دست و انگشتانو بهبود عملکرد.
• تمرینات تقویتی برای بهبود قدرت عضلات مچ و دست وبهبود عملکرد.
• آموزش در مورد وضعیت و موقعیت مناسب مچ دستبرای جلوگیری از فشرده سازی تونل کارپال در فعالیتهای خانه وتفریحی.
آیا می توان از این آسیب یا وضعیت پیشگیریکرد؟
هیچ روش ثابت شده ای برای پیشگیری از CTS وجودندارد، اما راه هایی برای کاهش فشار به دست ها و مچدست ها وجود دارد. از آنجایی که عوامل متعددی میتوانند در ایجاد CTS نقش داشته باشند، یک راه حلواحد ممکن است موثر نباشد.
روش های زیر برای کاهش فشار دست ها و مچ دست هاموثر است:
• وضعیت بدن خود را بهبود بخشید. مطمئن شوید کهوضعیت بدن شما متناسب با کاری است که انجام میدهید. تراز مناسب تنه، گردن و شانهها میتواند از فشارزیاد و قرار گرفتن نامناسب مچها و دستها جلوگیری کند.
• استراحت های مکرر داشته باشید. هنگام انجام فعالیتهای مکرر، با انجام حرکات کششی گهگاهی به دستانخود استراحت دهید. در صورت امکان، هنگام انجامبرخی کارها، دستان خود را به طور متناوب تغییر دهید. انگشتان خود را از هم باز کنید تا دائما در حالت گرفتنقرار نگیرید.
• کاهش نیرو. بیشتر افراد هنگام کار با دستان خودنیروی بیشتری از آنچه نیاز است استفاده می کنند. نیرویی را که برای تایپ استفاده می کنید کاهش دهید. برای جلوگیری از خستگی و فشار عضلانی، دست خود راشل کنید. وقتی برای مدت طولانی با دست می نویسید، ازیک قلم دسته بزرگتر یا دسته نرم استفاده کنید.
• حالت خنثی مچ دست. از خم کردن مچ دست برای مدتطولانی خودداری کنید. هنگام انجام کارهای طولانی مچدست خود را صاف یا خنثی نگه دارید. این بدان معنیاست که مچ دست شما نباید به سمت بالا (کشیده) یاپایین (خمیده) خم شود.
• تنظیمات محل کار. از یک فیزیوتراپ بخواهید محل کارشما را بررسی کند تا مطمئن شود که متناسب با قد،وضعیت بدن و وظایف شماست. اطمینان حاصل کنید کهمچ دست خود را روی لبه میز خود قرار ندهید. تنظیماتساده می تواند به جلوگیری از فشار غیر ضروری کمککند.
• دستان خود را گرم نگه دارید. اگر در محیط سرد کار میکنید، احتمال بروز درد و سفتی دست بیشتر است. اگرنمی توانید دما را کنترل کنید، دستکش بپوشید تا دست ومچ خود را گرم نگه دارد.
• حفظ سلامتی. توجه به سلامت عمومی گام مهمی درپیشگیری از CTS است. فعال ماندن و حفظ وزن مناسبممکن است به کنترل بیماری ها و شرایطی که ممکن استمنجر به CTS شود کمک کند.
به چه نوع فیزیوتراپیست نیاز دارم؟
تمام فیزیوتراپیست ها از طریق آموزش و تجربه برایدرمان انواع شرایط از جمله CTS آماده شده اند. با اینحال، ممکن است بخواهید موارد زیر را در نظر بگیرید:
• فیزیوتراپیست با تجربه در درمان افراد مبتلا به اختلالاتبازو و دست و فردی که در ارگونومی و ارزیابی محل کارتجربه دارد. ارگونومی شامل درک تناسب بین فرد،تجهیزات و محیط او است.
• یک فیزیوتراپیست که در زمینه بیماریهای دست با تجربه است.
• هنگامی که برای قرار ملاقات با یک کلینیک فیزیوتراپیتماس می گیرید، در مورد تجربه فیزیوتراپیست در کمک بهافراد مبتلا به CTS بپرسید.
• آماده باشید تا علائم خود را تا حد امکان با جزئیاتشرح دهید و آنچه را که علائم شما را بدتر می کند، شرحدهید.
